حقوق کودکان و قلدری

فرزندان حق دارند هر دو والدین خود را بشناسند. والدین موظفند فرزندان خود را از خشونت روحی و جسمی و سایر تهدیدات محافظت کنند.

کودکان باید متناسب با توانایی ها و علایق خود آموزش ببینند. والدین باید قبل از اتخاذ تصمیماتی که بر آنها تأثیر می گذارد با فرزندان خود مشورت کنند. با بزرگ‌تر شدن و بالغ‌تر شدن کودکان، باید حرف بیشتری برای گفتن داشته باشند.

اکثر حوادث مربوط به کودکان زیر 5 سال در داخل خانه رخ می دهد. محیط امن و نظارت والدین احتمال تصادفات را در سالهای اول زندگی بسیار کاهش می دهد. برای پیشگیری از حوادث جدی، والدین و سایر افرادی که از کودکان مراقبت می کنند، باید رابطه بین تصادفات و رشد جسمی، ذهنی و عاطفی کودکان را در هر سنی بدانند. کودکان تا سن 12-10 سالگی بلوغ ارزیابی و مقابله با خطرات محیط را ندارند.

یک بازرس کودکان در ایسلند توسط نخست وزیر منصوب می شود. نقش آنها محافظت و ترویج منافع، حقوق و نیازهای همه کودکان زیر 18 سال در ایسلند است.

طبق قانون حمایت از کودکان ایسلند ، هرکسی موظف است در صورت مشکوک شدن به یک کودک در معرض خشونت، آزار و اذیت یا زندگی در شرایط غیرقابل قبول، گزارش دهد. این موضوع باید از طریق شماره اورژانس ملی 112 یا کمیته محلی رفاه کودکان به پلیس گزارش شود.

هدف قانون حمایت از کودکان این است که اطمینان حاصل شود که کودکانی که در شرایط غیرقابل قبول زندگی می کنند یا کودکانی که سلامت و رشد خود را به خطر می اندازند از کمک های لازم برخوردار شوند. قانون حمایت از کودکان همه کودکان در قلمرو ایالت ایسلند را پوشش می دهد.

کودکان در معرض افزایش خطر سوء استفاده آنلاین هستند. شما می توانید محتوای اینترنتی غیرقانونی و نامناسبی که برای کودکان مضر است را به خط راهنمایی Save the Children گزارش دهید.

قانون ایسلند بیان می کند که کودکان 0 تا 16 ساله چه مدت می توانند عصرها بدون نظارت بزرگسالان بیرون باشند. هدف از این قوانین این است که کودکان در محیطی امن و سالم با خواب کافی رشد کنند.

کودکان دوازده ساله یا کمتر فقط باید بعد از ساعت 20:00 در اماکن عمومی حضور داشته باشند که بزرگسالان آنها را همراهی کنند.

از 1 می تا 1 سپتامبر، آنها ممکن است تا ساعت 22:00 در اماکن عمومی باشند. محدودیت سنی برای این ماده به سال تولد اشاره دارد نه به تاریخ تولد.

در اینجا اطلاعاتی درباره ساعات بیرون از منزل برای کودکان به شش زبان پیدا می کنید. قانون ایسلند بیان می کند که کودکان 0 تا 16 ساله چه مدت می توانند عصرها بدون نظارت بزرگسالان بیرون باشند. هدف از این قوانین این است که کودکان در محیطی امن و سالم با خواب کافی رشد کنند.

جوانان 13 تا 18 ساله باید از دستورات والدین خود پیروی کنند، به نظرات دیگران احترام بگذارند و قانون را رعایت کنند. جوانان در سن 18 سالگی دارای صلاحیت قانونی هستند، یعنی حق تصمیم گیری در مورد امور مالی و شخصی خود. نگهداری توسط والدینشان

کودکان و نوجوانان 6 تا 16 ساله باید در آموزش ابتدایی شرکت کنند. حضور اجباری در مدرسه رایگان است. تحصیلات ابتدایی با امتحانات پایان می یابد و پس از آن می توان برای دبیرستان اقدام کرد. ثبت نام برای ترم پاییز در مدارس متوسطه به صورت آنلاین انجام می شود و آخرین مهلت در ژوئن هر سال است. ثبت نام دانش آموزان در ترم بهار به دو صورت آموزشگاهی یا اینترنتی انجام می شود.

اطلاعات مختلف در مورد مدارس ویژه، بخش‌های ویژه، برنامه‌های تحصیلی و سایر گزینه‌های تحصیلی برای کودکان معلول و بزرگسالان جوان را می‌توانید در وب‌سایت Menntagátt بیابید.

کودکان در آموزش اجباری فقط می توانند در کارهای سبک به کار گرفته شوند. کودکان زیر سیزده سال فقط می توانند در رویدادهای فرهنگی و هنری و کارهای ورزشی و تبلیغاتی شرکت کنند و فقط با مجوز سازمان ایمنی و بهداشت کار.

کودکان 13 تا 14 ساله ممکن است در کارهای سبکی که خطرناک یا از نظر جسمی چالش برانگیز تلقی نمی شوند به کار گرفته شوند. افراد 15 تا 17 ساله ممکن است تا هشت ساعت در روز (چهل ساعت در هفته) در تعطیلات مدرسه کار کنند. کودکان و بزرگسالان جوان ممکن است در شب کار نکنند.

اکثر شهرداری‌های بزرگ، مدارس کار یا برنامه‌های کاری جوانان را برای چند هفته در تابستان برای مسن‌ترین دانش‌آموزان دبستانی (۱۳ تا ۱۶ ساله) اجرا می‌کنند.

کودکان 13 تا 16 ساله، بدون همراهی بزرگسالان، نمی توانند بعد از ساعت 22:00 در فضای باز باشند، مگر اینکه از یک رویداد شناخته شده که توسط یک مدرسه، سازمان ورزشی، یا باشگاه جوانان سازماندهی شده است، به خانه بروند.

در دوره از 1 می تا 1 سپتامبر، کودکان مجاز هستند دو ساعت دیگر یا حداکثر تا نیمه شب در خارج از منزل بمانند. محدودیت سنی برای این ماده به سال تولد اشاره دارد نه به تاریخ تولد.

در مورد کار، به طور کلی، جوانان اجازه ندارند کارهایی را انجام دهند که فراتر از ظرفیت جسمی یا روانی آنها است یا سلامتی آنها را به خطر می اندازد. آنها باید خود را با عوامل خطر در محیط کار که می تواند سلامت و ایمنی آنها را تهدید کند آشنا کنند و از این رو باید حمایت و آموزش مناسب به آنها ارائه شود. درباره افراد جوان در محل کار بیشتر بخوانید.

قلدری عبارت است از آزار و اذیت یا خشونت مکرر یا مستمر، اعم از جسمی یا روحی، توسط یک یا چند نفر علیه دیگری. قلدری می تواند عواقب جدی برای قربانی داشته باشد.

قلدری بین یک فرد و یک گروه یا بین دو فرد اتفاق می افتد. قلدری می تواند کلامی، اجتماعی، مادی، ذهنی و فیزیکی باشد. این می تواند به شکل نام بردن، شایعات، یا داستان های نادرست در مورد یک فرد یا تشویق مردم به نادیده گرفتن افراد خاص باشد. قلدری همچنین شامل تمسخر مکرر فردی به دلیل ظاهر، وزن، فرهنگ، مذهب، رنگ پوست، ناتوانی و غیره است. کلاس مدرسه یا خانواده قلدری همچنین می تواند عواقب مخرب دائمی برای مرتکب داشته باشد.

این وظیفه مدارس است که به قلدری واکنش نشان دهند و بسیاری از مدارس ابتدایی برنامه های عملی و اقدامات پیشگیرانه را تنظیم کرده اند.