Δικαιώματα του Παιδιού και Εκφοβισμός

Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν και τους δύο γονείς τους. Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να προστατεύουν τα παιδιά τους από ψυχική και σωματική βία και άλλες απειλές.

Τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν εκπαίδευση σύμφωνα με τις ικανότητες και τα ενδιαφέροντά τους. Οι γονείς θα πρέπει να συμβουλεύονται τα παιδιά τους πριν λάβουν αποφάσεις που τα επηρεάζουν. Τα παιδιά πρέπει να έχουν μεγαλύτερο λόγο καθώς μεγαλώνουν και γίνονται πιο ώριμα.

Τα περισσότερα ατυχήματα που αφορούν παιδιά κάτω των 5 ετών συμβαίνουν μέσα στο σπίτι. Ένα ασφαλές περιβάλλον και η γονική επίβλεψη μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα ατυχημάτων στα πρώτα χρόνια της ζωής. Για την πρόληψη σοβαρών ατυχημάτων, οι γονείς και άλλοι που φροντίζουν τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τη σχέση μεταξύ των ατυχημάτων και της σωματικής, πνευματικής και συναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών σε κάθε ηλικία. Τα παιδιά δεν έχουν την ωριμότητα να αξιολογήσουν και να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους στο περιβάλλον μέχρι την ηλικία των 10-12 ετών.

Ένας Συνήγορος του Παιδιού στην Ισλανδία διορίζεται από τον Πρωθυπουργό. Ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν και να προωθούν τα συμφέροντα, τα δικαιώματα και τις ανάγκες όλων των παιδιών κάτω των 18 ετών στην Ισλανδία.

Σύμφωνα με τον Ισλανδικό Νόμο για την Προστασία του Παιδιού , ο καθένας έχει καθήκον να αναφέρει εάν υποψιάζεται ότι ένα παιδί υφίσταται βία, παρενόχληση ή ζει σε απαράδεκτες συνθήκες. Αυτό θα πρέπει να αναφέρεται στην αστυνομία μέσω του Εθνικού αριθμού Έκτακτης Ανάγκης 112 ή της τοπικής επιτροπής παιδικής πρόνοιας .

Στόχος του Νόμου για την Προστασία του Παιδιού είναι να διασφαλίσει ότι τα παιδιά που ζουν σε απαράδεκτες συνθήκες ή τα παιδιά που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ανάπτυξή τους λαμβάνουν την απαραίτητη βοήθεια. Ο νόμος για την προστασία του παιδιού καλύπτει όλα τα παιδιά στην επικράτεια του ισλανδικού κράτους.

Τα παιδιά διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο διαδικτυακής κακοποίησης . Μπορείτε να αναφέρετε παράνομο και ακατάλληλο περιεχόμενο στο διαδίκτυο που είναι επιβλαβές για τα παιδιά στη γραμμή συμβουλών του Save the Children.

Ο νόμος στην Ισλανδία ορίζει πόσο καιρό τα παιδιά ηλικίας 0-16 ετών μπορούν να βρίσκονται έξω τα βράδια χωρίς την επίβλεψη ενηλίκου. Αυτοί οι κανόνες έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά θα μεγαλώσουν σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον με επαρκή ύπνο.

Τα παιδιά ηλικίας δώδεκα ετών και κάτω θα πρέπει να βγαίνουν στο κοινό μετά τις 20:00 μόνο εάν συνοδεύονται από ενήλικες.

Από την 1η Μαΐου έως την 1η Σεπτεμβρίου, ενδέχεται να είναι έξω στο κοινό μέχρι τις 22:00. Τα όρια ηλικίας για τη διάταξη αυτή αναφέρονται στο έτος γέννησης και όχι στην ημερομηνία γέννησης.

Εδώ θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τις ώρες σε εξωτερικούς χώρους για παιδιά σε έξι γλώσσες. Ο νόμος στην Ισλανδία ορίζει πόσο καιρό τα παιδιά ηλικίας 0-16 ετών μπορούν να βρίσκονται έξω τα βράδια χωρίς την επίβλεψη ενηλίκου. Αυτοί οι κανόνες έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά θα μεγαλώσουν σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον με επαρκή ύπνο.

Οι νέοι ενήλικες 13-18 ετών θα πρέπει να υπακούουν στις οδηγίες των γονιών τους, να σέβονται τις απόψεις των άλλων και να τηρούν το νόμο. Οι νεαροί ενήλικες αποκτούν νομική αρμοδιότητα, δηλαδή το δικαίωμα να αποφασίζουν για τις οικονομικές και προσωπικές τους υποθέσεις, στην ηλικία των 18 ετών. Αυτό σημαίνει ότι είναι υπεύθυνοι για την περιουσία τους και μπορούν να αποφασίσουν πού θέλουν να ζήσουν, αλλά χάνουν το δικαίωμα να συντήρηση από τους γονείς τους.

Τα παιδιά και οι νέοι ενήλικες ηλικίας 6-16 ετών πρέπει να παρακολουθούν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Η υποχρεωτική φοίτηση στο σχολείο είναι δωρεάν. Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση τελειώνει με εξετάσεις, μετά τις οποίες είναι δυνατή η υποβολή αίτησης για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι εγγραφές για το φθινοπωρινό εξάμηνο στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνονται ηλεκτρονικά και η προθεσμία είναι τον Ιούνιο κάθε έτους. Η εγγραφή των μαθητών στο εαρινό εξάμηνο γίνεται είτε στο σχολείο είτε διαδικτυακά.

Στον ιστότοπο Menntagátt μπορείτε να βρείτε διάφορες πληροφορίες για ειδικά σχολεία, ειδικά τμήματα, προγράμματα σπουδών και άλλες επιλογές σπουδών για παιδιά με αναπηρία και νέους ενήλικες.

Τα παιδιά στην υποχρεωτική εκπαίδευση επιτρέπεται να απασχολούνται μόνο σε ελαφριά εργασία. Παιδιά κάτω των δεκατριών ετών μπορούν να συμμετέχουν μόνο σε πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και αθλητικές και διαφημιστικές εργασίες και μόνο με την άδεια της Υπηρεσίας Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία.

Παιδιά ηλικίας 13-14 ετών μπορούν να απασχολούνται σε ελαφριές εργασίες που δεν θεωρούνται επικίνδυνες ή σωματικά προκλητικές. Τα άτομα ηλικίας 15-17 ετών μπορούν να εργάζονται έως και οκτώ ώρες την ημέρα (σαράντα ώρες την εβδομάδα) κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών. Τα παιδιά και οι νεαροί ενήλικες μπορεί να μην εργάζονται τη νύχτα.

Οι περισσότεροι μεγάλοι δήμοι οργανώνουν σχολεία εργασίας ή προγράμματα εργασίας για νέους για μερικές εβδομάδες κάθε καλοκαίρι για τους μεγαλύτερους σε ηλικία μαθητές δημοτικού σχολείου (ηλικίας 13-16).

Παιδιά ηλικίας 13 έως 16 ετών, ασυνόδευτα από ενήλικες, δεν επιτρέπεται να βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους μετά τις 22:00, εκτός εάν επιστρέφουν στο σπίτι από αναγνωρισμένη εκδήλωση που διοργανώνεται από σχολείο, αθλητικό οργανισμό ή σύλλογο νέων.

Κατά την περίοδο από 1 Μαΐου έως 1 Σεπτεμβρίου, τα παιδιά επιτρέπεται να μείνουν σε εξωτερικούς χώρους για επιπλέον δύο ώρες ή το αργότερο μέχρι τα μεσάνυχτα. Τα όρια ηλικίας για τη διάταξη αυτή αναφέρονται στο έτος γέννησης και όχι στην ημερομηνία γέννησης.

Όσον αφορά την εργασία, οι νεαροί ενήλικες, γενικά, δεν επιτρέπεται να κάνουν εργασία που υπερβαίνει τη σωματική ή ψυχολογική τους ικανότητα ή ενέχει κίνδυνο για την υγεία τους. Πρέπει να εξοικειωθούν με παράγοντες κινδύνου στο εργασιακό περιβάλλον που μπορούν να απειλήσουν την υγεία και την ασφάλειά τους, και ως εκ τούτου πρέπει να τους παρέχεται η κατάλληλη υποστήριξη και εκπαίδευση. Διαβάστε περισσότερα για τους Νέους στην Εργασία.

Ο εκφοβισμός είναι η επαναλαμβανόμενη ή συνεχής παρενόχληση ή βία, είτε σωματική είτε ψυχική, από ένα ή περισσότερα άτομα εναντίον ενός άλλου. Ο εκφοβισμός μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για το θύμα.

Ο εκφοβισμός λαμβάνει χώρα μεταξύ ενός ατόμου και μιας ομάδας ή μεταξύ δύο ατόμων. Ο εκφοβισμός μπορεί να είναι λεκτικός, κοινωνικός, υλικός, ψυχικός και σωματικός. Μπορεί να πάρει τη μορφή κλοπής, κουτσομπολιού ή αναληθών ιστοριών για ένα άτομο ή ενθάρρυνσης ανθρώπων να αγνοήσουν ορισμένα άτομα. Ο εκφοβισμός περιλαμβάνει επίσης τον επανειλημμένο χλευασμό κάποιου για την εμφάνιση, το βάρος, τον πολιτισμό, τη θρησκεία, το χρώμα του δέρματος, την αναπηρία του κ.λπ. μια σχολική τάξη ή μια οικογένεια. Ο εκφοβισμός μπορεί επίσης να έχει μόνιμες επιζήμιες συνέπειες για τον δράστη.

Είναι καθήκον των σχολείων να αντιδρούν στον εκφοβισμό και πολλά δημοτικά σχολεία έχουν καταρτίσει σχέδια δράσης και προληπτικά μέτρα.