Kinderrechten

Kinderen hebben het recht om beide ouders te kennen. Ouders zijn verplicht hun kinderen te beschermen tegen geestelijk en lichamelijk geweld en andere bedreigingen.

Kinderen moeten onderwijs krijgen dat aansluit bij hun capaciteiten en interesses. Ouders moeten hun kinderen raadplegen voordat ze beslissingen nemen die hen aangaan. Kinderen moeten meer inspraak krijgen naarmate ze ouder en volwassener worden.

De meeste ongelukken met kinderen jonger dan 5 jaar gebeuren binnenshuis. Een veilige omgeving en ouderlijk toezicht verkleinen de kans op ongelukken in de eerste levensjaren aanzienlijk. Om ernstige ongelukken te voorkomen, moeten ouders en andere verzorgers van kinderen de relatie kennen tussen ongelukken en de fysieke, mentale en emotionele ontwikkeling van kinderen op elke leeftijd. Kinderen zijn pas volwassen genoeg om gevaren in de omgeving te beoordelen en ermee om te gaan als ze 10-12 jaar oud zijn.

Kinderen van 13 tot en met 18 jaar dienen de instructies van hun ouders op te volgen, de mening van anderen te respecteren en zich aan de wet te houden. Jongvolwassenen verwerven handelingsbekwaamheid, dat wil zeggen het recht om zelf over hun financiële en persoonlijke zaken te beslissen, vanaf de leeftijd van 18 jaar. Dit betekent dat ze verantwoordelijk zijn voor hun eigen bezittingen en zelf mogen bepalen waar ze willen wonen, maar dat ze het recht op alimentatie van hun ouders verliezen.

Kinderen van 6 tot en met 16 jaar moeten het basisonderwijs volgen. De leerplicht is gratis. Het basisonderwijs eindigt met examens, waarna men zich kan aanmelden voor het voortgezet onderwijs. Inschrijving voor het najaarssemester op middelbare scholen vindt online plaats en de deadline is elk jaar in juni. Inschrijving voor het voorjaarssemester kan zowel op school als online plaatsvinden.

Op de website van Menntagátt vindt u allerlei informatie over speciale scholen, speciale afdelingen, studieprogramma's en andere studiemogelijkheden voor gehandicapte kinderen en jongvolwassenen.

Leerplichtige kinderen mogen alleen lichte arbeid verrichten. Kinderen jonger dan dertien jaar mogen alleen deelnemen aan culturele en artistieke evenementen en aan sport- en reclamewerk, en alleen met toestemming van de Dienst Arbeidsveiligheid en Gezondheid.

Kinderen van 13-14 jaar mogen licht werk verrichten dat niet als gevaarlijk of fysiek belastend wordt beschouwd. Kinderen van 15-17 jaar mogen tijdens schoolvakanties maximaal acht uur per dag (veertig uur per week) werken. Kinderen en jongvolwassenen mogen 's nachts niet werken.

De meeste grote gemeenten organiseren elke zomer een aantal weken werkscholen of jeugdwerkprogramma's voor de oudste basisschoolleerlingen (13-16 jaar).

Een ombudsman voor kinderen in IJsland wordt benoemd door de premier. Hun rol is het beschermen en bevorderen van de belangen, rechten en behoeften van alle kinderen onder de 18 jaar in IJsland.

In IJsland is een nieuwe wet ingevoerd ter ondersteuning van het welzijn van kinderen. Deze wet heet de Wet op Geïntegreerde Diensten in het Belang van de Welvaart van Kinderen, ook wel bekend als de Welvaartswet.

Deze wet zorgt ervoor dat kinderen en gezinnen niet verdwalen tussen verschillende systemen of zelfstandig hun weg moeten vinden in de hulpverlening. Elk kind heeft recht op de hulp die het nodig heeft, wanneer het die nodig heeft.

Het vinden van de juiste ondersteuning kan soms lastig zijn, en deze wet heeft tot doel dat gemakkelijker te maken door ervoor te zorgen dat de juiste diensten op het juiste moment door de juiste professionals worden aangeboden. Kinderen en ouders kunnen geïntegreerde diensten aanvragen op alle schoolniveaus, via de sociale dienst of bij gezondheidsklinieken.

Gemeenten in IJsland zijn verantwoordelijk voor de kinderbescherming en moeten de nationale wetgeving inzake kinderbescherming naleven. Kinderbeschermingsdiensten zijn beschikbaar in alle gemeenten. Hun rol is om kinderen en ouders te ondersteunen die met ernstige problemen te maken hebben en om de veiligheid en het welzijn van het kind te waarborgen.

Medewerkers van de kinderbescherming zijn speciaal opgeleide professionals, vaak met een achtergrond in maatschappelijk werk, psychologie of onderwijs. Indien nodig kunnen zij extra ondersteuning en begeleiding krijgen van het Nationaal Agentschap voor Kinderen en Gezinnen (Barna- og fjölskyldustofa), met name in complexe gevallen.

In sommige situaties hebben lokale gemeenteraden de bevoegdheid om formele beslissingen te nemen in zaken betreffende kinderbescherming.

Volgens de IJslandse wetgeving inzake kinderbescherming is iedereen verplicht om melding te maken als men vermoedt dat een kind wordt blootgesteld aan geweld, intimidatie of in onaanvaardbare omstandigheden leeft. Dit moet worden gemeld bij de politie via het nationale noodnummer 112 of bij de lokale kinderbescherming .

Het doel van de Wet op de Kinderbescherming is ervoor te zorgen dat kinderen die in onaanvaardbare omstandigheden leven of kinderen die hun eigen gezondheid en ontwikkeling in gevaar brengen, de nodige hulp krijgen. De Wet op de Kinderbescherming is van toepassing op alle kinderen binnen het grondgebied van de IJslandse staat.

De IJslandse wetgeving bepaalt hoe lang kinderen van 0 tot 16 jaar 's avonds zonder toezicht van een volwassene buiten mogen zijn. Deze regels zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat kinderen opgroeien in een veilige en gezonde omgeving met voldoende slaap.

In IJsland zijn er geen wetten die bepalen vanaf welke leeftijd kinderen alleen thuis mogen blijven of hoe lang.

Ouders moeten beslissen wat het beste is voor het kind. Dit is gebaseerd op de Kinderwet en de Wet op de Kinderbescherming .

Bij het nemen van een beslissing moeten ouders rekening houden met:

• De leeftijd en rijpheid van het kind
• Als het kind zich veilig voelt en bereid is
• Als het huis veilig is
• Als er volwassenen in de buurt zijn die kunnen helpen

Het is het beste om met korte periodes te beginnen en deze langzaam op te bouwen als het kind het goed aankan.
Heel jonge kinderen mogen nooit alleen gelaten worden. Als dit toch gebeurt, moet dit mogelijk gemeld worden bij de kinderbescherming.

Als u twijfelt of een situatie gemeld moet worden bij de kinderbescherming, kunt u contact opnemen met de kinderbescherming voor advies.

Kinderen van twaalf jaar of jonger mogen zich na 20.00 uur alleen in het openbaar begeven onder begeleiding van volwassenen.

Van 1 mei tot 1 september mogen ze tot 22.00 uur voor het publiek zichtbaar zijn. De leeftijdsgrenzen voor deze bepaling hebben betrekking op het geboortejaar, niet op de geboortedatum.

Hier vindt u informatie over buitenuren voor kinderen in zes talen. De wet in IJsland bepaalt hoe lang kinderen van 0 tot 16 jaar 's avonds zonder toezicht van een volwassene buiten mogen zijn. Deze regels zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat kinderen opgroeien in een veilige en gezonde omgeving met voldoende slaap.

Kinderen van 13 t/m 16 jaar mogen, zonder begeleiding van volwassenen, na 22.00 uur niet meer naar buiten, tenzij ze op weg zijn naar huis van een erkend evenement georganiseerd door een school, sportorganisatie of jeugdclub.

In de periode van 1 mei tot en met 1 september mogen kinderen twee uur extra buiten blijven, of uiterlijk tot middernacht. De leeftijdsgrenzen voor deze bepaling hebben betrekking op het geboortejaar, niet op de geboortedatum.

Wat werken betreft, mogen jongvolwassenen over het algemeen geen werk doen dat hun fysieke of psychologische capaciteiten te boven gaat of dat risico's voor hun gezondheid met zich meebrengt. Ze moeten zich vertrouwd maken met risicofactoren in de werkomgeving die hun gezondheid en veiligheid kunnen bedreigen, en daarom moeten ze passende ondersteuning en training krijgen. Lees meer over Jongeren aan het Werk.

Pesten is herhaalde of voortdurende intimidatie of geweld, fysiek of mentaal, door een of meer personen tegen een ander. Pesten kan ernstige gevolgen hebben voor het slachtoffer.

Pesten vindt plaats tussen een individu en een groep of tussen twee individuen. Pesten kan verbaal, sociaal, materieel, mentaal en fysiek zijn. Het kan de vorm aannemen van scheldpartijen, roddels of onware verhalen over een individu, of het aanmoedigen van mensen om bepaalde individuen te negeren. Pesten omvat ook het herhaaldelijk bespotten van iemand vanwege zijn uiterlijk, gewicht, cultuur, religie, huidskleur, handicap, enz. Het slachtoffer van pesten kan zich onwelkom voelen en uitgesloten worden van een groep, waartoe hij geen andere keus heeft dan erbij te horen, bijvoorbeeld een schoolklas of een gezin. Pesten kan ook blijvend schadelijke gevolgen hebben voor de dader.

Het is de plicht van scholen om te reageren op pesten, en veel basisscholen hebben actieplannen en preventieve maatregelen opgesteld.