چگونه به کودکان کمک کنیم تا با تروما کنار بیایند
مرکز اطلاعات چندفرهنگی، با اجازه و با همکاری شورای پناهندگان دانمارک ، یک بروشور اطلاعاتی در مورد چگونگی کمک به کودکان برای مقابله با آسیبهای روحی منتشر کرده است.
چگونه به فرزندتان کمک کنید
- به کودک گوش دهید. بگذارید کودک در مورد تجربیات، افکار و احساسات خود، حتی موارد دشوار، صحبت کند.
- برای وعدههای غذایی، خواب و غیره، برنامههای روزانه و زمانهای مشخصی تعیین کنید.
- با کودک بازی کنید. بسیاری از کودکان از طریق بازی، تجربیات ناراحتکننده را پردازش میکنند.
- صبور باشید. ممکن است کودکان نیاز داشته باشند بارها و بارها در مورد یک موضوع صحبت کنند.
- اگر متوجه شدید که اوضاع خیلی سخت شده یا آسیبهای روحی بدتر شدهاند، با یک مددکار اجتماعی، معلم مدرسه، پرستار مدرسه یا مرکز بهداشت تماس بگیرید.
تو مهمی.
والدین و مراقبان مهمترین افراد در زندگی یک کودک هستند، به خصوص زمانی که کودکان برای پردازش تجربیات آسیبزا به کمک نیاز دارند. هنگامی که بدانید تجربیات آسیبزا چگونه بر کودکان تأثیر میگذارند، درک احساسات و رفتار آنها و کمک به آنها آسانتر میشود.
یک واکنش عادی
مغز با تولید هورمونهای استرس، که بدن را در حالت آمادهباش قرار میدهند، به تجربیات ناراحتکننده واکنش نشان میدهد. این به ما کمک میکند تا سریع فکر کنیم و سریع حرکت کنیم، بنابراین میتوانیم از موقعیتهای تهدیدکننده زندگی جان سالم به در ببریم.
اگر یک تجربه بسیار شدید و طولانی مدت باشد، مغز و گاهی اوقات بدن، حتی پس از پایان یافتن موقعیت تهدیدکننده زندگی، در حالت آمادهباش باقی میمانند.
به دنبال پشتیبانی
والدین همچنین میتوانند رویدادهای آسیبزایی را تجربه کنند که میتواند بر سلامت آنها تأثیر منفی بگذارد. علائم آسیب میتواند از والدین به فرزندانشان منتقل شود و حتی اگر کودکان مستقیماً آن وضعیت ناراحتکننده را تجربه نکرده باشند، میتواند بر آنها تأثیر بگذارد. درخواست کمک و
با کسی در مورد تجربیاتتان صحبت کنید.
با کودک صحبت کنید
بسیاری از والدین، کودکان را از گفتگوهای بزرگسالان در مورد تجربیات ناراحتکننده و احساسات دشوارشان محروم میکنند. با این کار، والدین معتقدند که از فرزندانشان محافظت میکنند. با این حال، کودکان خیلی بیشتر از آنچه بزرگسالان از آن آگاه هستند، حس میکنند، به خصوص وقتی چیزی اشتباه است. وقتی چیزی از آنها مخفی نگه داشته میشود، کنجکاو و نگران میشوند.
بنابراین، بهتر است با کودکان در مورد تجربیات و احساسات خود و آنها صحبت کنید، و کلمات خود را با دقت و بر اساس سن و سطح درک کودک انتخاب کنید تا مطمئن شوید توضیحات مناسب و حمایتی هستند.
وقایع آسیبزا
تروما یک واکنش طبیعی به رویدادهای غیرطبیعی است:
- ناپدید شدن، فوت یا آسیب دیدگی یکی از والدین یا یکی از اعضای نزدیک خانواده
- آسیب فیزیکی
- تجربه جنگ
- شاهد خشونت یا تهدید بودن
- فرار از خانه و وطن
- غیبت طولانی از خانواده
- سوء استفاده فیزیکی
- خشونت خانگی
- سوء استفاده جنسی
واکنشهای کودکان
کودکان به طرق مختلف به تروما واکنش نشان میدهند. واکنشهای رایج عبارتند از:
- مشکل در تمرکز و یادگیری مطالب جدید
- عصبانیت، تحریک پذیری، نوسانات خلقی
- شکایات جسمی مانند درد معده، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع
- غم و انزوا
- اضطراب و ترس
- بازی یکنواخت یا اغراقآمیز
- بیقرار و مضطرب
- زیاد گریه کردن، زیاد داد زدن
- چسبیدن به والدینشان
- مشکل در به خواب رفتن یا بیدار شدن در شب
- کابوسهای مکرر
- ترس از تاریکی
- ترس از صداهای بلند
- ترس از تنها بودن