Prawa pracownicze

• Płace muszą być zgodne z układami zbiorowymi pracy.
• Czas pracy nie może być dłuższy niż czas pracy dopuszczalny przepisami prawa i układami zbiorowymi.
• Różne formy płatnego urlopu muszą być również zgodne z prawem i układami zbiorowymi.
• Wynagrodzenie musi być wypłacane podczas urlopu chorobowego lub urazowego, a pracownik musi otrzymać odcinek wypłaty w momencie wypłaty wynagrodzenia.
• Pracodawcy są zobowiązani do płacenia podatków od wszystkich wynagrodzeń i odprowadzania odpowiednich odsetek do odpowiednich funduszy emerytalnych i związków zawodowych.
• Dostępne są zasiłki dla bezrobotnych i inne wsparcie finansowe, a pracownicy mogą ubiegać się o odszkodowanie i rentę rehabilitacyjną po chorobie lub wypadku.

Tutaj dowiesz się więcej o swoich prawach i obowiązkach.

Islandzka Konfederacja Pracy (ASÍ) prowadzi bardzo pouczającą stronę internetową dla osób, które są nowe na islandzkim rynku pracy. Strona jest w wielu językach.

Strona zawiera na przykład informacje o podstawowych prawach osób na rynku pracy, instrukcje, jak znaleźć swój związek zawodowy, informacje o tym, jak sporządzane są odcinki wypłat oraz przydatne linki dla osób pracujących w Islandii.

Ze strony można przesyłać pytania do ASÍ, w miarę preferencji anonimowo.

Tutaj znajdziesz broszurę (PDF) w wielu językach, zawierającą wiele przydatnych informacji: Pracujesz na Islandii?

Ustawa o równym traktowaniu na rynku pracy nr. Rozporządzenie nr 86/2018 wyraźnie zabrania wszelkiej dyskryminacji na rynku pracy. Ustawodawstwo zabrania wszelkich form dyskryminacji ze względu na rasę, pochodzenie etniczne, religię, sposób życia, niepełnosprawność, ograniczoną zdolność do pracy, wiek, orientację seksualną, tożsamość płciową, ekspresję płciową lub seksualność.

Ustawodawstwo wynika bezpośrednio z Dyrektywy 2000/78/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnych zasad równego traktowania na rynku pracy i w gospodarce.

Poprzez zdefiniowanie jasnego zakazu dyskryminacji na rynku pracy jesteśmy w stanie promować wyrównywanie szans do aktywnego uczestnictwa w islandzkim rynku pracy i zapobiegać formom izolacji społecznej. Ponadto celem takiego ustawodawstwa jest uniknięcie utrwalania się podzielonych zasług rasowych w społeczeństwie islandzkim.

Ogólna zasada jest taka, że dzieci nie mogą pracować. Dzieci objęte obowiązkiem szkolnym mogą być zatrudniane wyłącznie do lekkich prac. Dzieci do lat trzynastu mogą brać udział w wydarzeniach kulturalnych i artystycznych oraz w pracach sportowych i reklamowych wyłącznie za zgodą Administracji Bezpieczeństwa i Higieny Pracy.

Dzieci w wieku 13-14 lat mogą być zatrudniane do lekkich prac, które nie są uważane za niebezpieczne lub wymagające wysiłku fizycznego. Osoby w wieku 15-17 lat mogą w okresie wakacji szkolnych pracować do ośmiu godzin dziennie (czterdzieści godzin tygodniowo). Dzieci i młodzież nie mogą pracować w nocy.

Wszyscy pracownicy najemni mają prawo do około dwóch dni płatnego urlopu za każdy miesiąc zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy w roku urlopowym (od 1 maja do 30 kwietnia). Urlop roczny wykorzystuje się głównie w okresie od maja do września. Minimalny wymiar urlopu wypoczynkowego wynosi 24 dni w roku przy zatrudnieniu na pełen etat. Pracownicy konsultują się ze swoim pracodawcą w sprawie wymiaru przysługującego mu urlopu wypoczynkowego oraz tego, kiedy wziąć wolne od pracy.

Pracodawcy wpłacają co najmniej 10,17% wynagrodzenia na odrębny rachunek bankowy zarejestrowany na nazwisko każdego pracownika. Kwota ta zastępuje wynagrodzenie w przypadku, gdy pracownik korzysta z urlopu wypoczynkowego, najczęściej wykorzystywanego w okresie letnim. Jeżeli pracownik nie zgromadził na tym koncie kwoty wystarczającej na pełnopłatny urlop wypoczynkowy, może on w porozumieniu z pracodawcą wykorzystać co najmniej 24 dni urlopu, z czego część stanowi urlop bezpłatny.

Jeżeli pracownik zachoruje w czasie urlopu letniego, dni chorobowe nie wliczają się do dni urlopu i nie są odejmowane od przysługujących pracownikowi dni. Jeżeli choroba wystąpi w czasie urlopu wypoczynkowego, pracownik po powrocie do pracy ma obowiązek przedstawić zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza, przychodnię zdrowia lub szpital. Dni pozostałe mu z powodu takiego zdarzenia pracownik ma obowiązek wykorzystać do 31 maja następnego roku.

Godziny pracy regulują szczegółowe przepisy. Uprawnia to pracowników do określonych przerw na odpoczynek, przerw na posiłki i kawę oraz dni ustawowo wolnych od pracy.

Jeśli nie możesz stawić się w pracy z powodu choroby, masz pewne prawo do płatnego zwolnienia chorobowego. Aby kwalifikować się do płatnego zwolnienia chorobowego, musisz przepracować co najmniej miesiąc u tego samego pracodawcy. Z każdym dodatkowym miesiącem zatrudnienia pracownicy zarabiają dodatkową kwotę naliczonego płatnego zwolnienia chorobowego. Zwykle masz prawo do dwóch dni płatnego zwolnienia chorobowego w miesiącu. Kwoty różnią się w zależności od dziedziny zatrudnienia na rynku pracy, ale wszystkie są dobrze udokumentowane w układach zbiorowych pracy.

Jeżeli pracownik jest nieobecny w pracy z powodu choroby lub wypadku przez okres dłuższy niż przysługujący mu płatny urlop/wynagrodzenie, może ubiegać się o wypłatę diet ze związkowej kasy chorobowej.

Osoby, które nie mają prawa do żadnych dochodów w czasie choroby lub wypadku, mogą być uprawnione do dziennych świadczeń chorobowych.

Pracownik musi spełniać następujące warunki:

• Ubezpiecz się na Islandii.
• Być całkowicie niezdolnym do pracy przez minimum 21 kolejnych dni (niezdolność potwierdzona przez lekarza).
• Rzucili pracę lub doświadczyli opóźnień w nauce.
• Przestali otrzymywać dochody z wynagrodzenia (jeśli takie występowały).
• Mieć ukończone 16 lat.

Elektroniczny wniosek jest dostępny w portalu praw na stronie internetowej Islandzkiego ubezpieczenia zdrowotnego.

Możesz także wypełnić wniosek (dokument DOC) o zasiłek chorobowy i odesłać go do islandzkiego ubezpieczenia zdrowotnego lub do przedstawiciela komisarzy okręgowych poza obszarem stołecznym.

Wysokość świadczeń chorobowych z islandzkiego ubezpieczenia zdrowotnego nie odpowiada krajowemu poziomowi utrzymania. Upewnij się, że sprawdziłeś również swoje prawo do świadczeń ze związku zawodowego i pomocy finansowej ze strony gminy.

Przeczytaj więcej o zasiłkach chorobowych na wyspie.is

Pamiętać:

• Zasiłek chorobowy nie jest wypłacany przez ten sam okres, co renta rehabilitacyjna z Państwowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
• Zasiłki chorobowe nie są wypłacane przez ten sam okres, co świadczenia wypadkowe z islandzkiego ubezpieczenia zdrowotnego.
• Zasiłki chorobowe nie są wypłacane równolegle z wypłatami z Funduszu Urlopu Macierzyńskiego/Ojcowskiego.
• Zasiłki chorobowe nie są wypłacane równolegle ze zasiłkami dla bezrobotnych z Urzędu Pracy. Może jednak istnieć prawo do zasiłku chorobowego, jeśli zasiłek dla bezrobotnych zostanie anulowany z powodu choroby.

Renta rehabilitacyjna przeznaczona jest dla osób, które są niezdolne do pracy na skutek choroby lub wypadku i są w trakcie rehabilitacji mającej na celu powrót na rynek pracy. Podstawowym warunkiem uzyskania renty rehabilitacyjnej jest uczestnictwo w wyznaczonym programie rehabilitacyjnym pod okiem specjalisty, którego celem jest przywrócenie zdolności do pracy.

Więcej informacji na temat renty rehabilitacyjnej można znaleźć na stronie internetowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych . Możesz poprosić o informacje za pośrednictwem tego formularza .

Wypłata wynagrodzenia musi być udokumentowana odcinkiem wypłaty. Na odcinku wypłaty należy wyraźnie wskazać zapłaconą kwotę, wzór zastosowany do obliczenia kwoty otrzymanego wynagrodzenia oraz wszelkie kwoty, które zostały odliczone lub dodane do wynagrodzenia pracownika.

Pracownik może zobaczyć informacje dotyczące płatności podatków, płatności urlopowych, wynagrodzenia za nadgodziny, urlopu bezpłatnego, składek na ubezpieczenie społeczne i innych elementów mogących mieć wpływ na wynagrodzenie.

Przegląd podatków, ulg podatkowych, kart podatkowych, zeznań podatkowych i innych kwestii związanych z podatkami w Islandii można znaleźć tutaj.

Czasami ludzie proszeni są o niedeklarowanie wykonywanej pracy dla celów podatkowych. Nazywa się to „pracą nierejestrowaną”. Praca nierejestrowana odnosi się do wszelkich działań zarobkowych, które nie są zgłaszane władzom. Praca nierejestrowana jest nielegalna i ma negatywny wpływ zarówno na społeczeństwo, jak i na osoby, które są w niej zatrudnione. Osobom wykonującym pracę nierejestrowaną nie przysługują takie same prawa jak innym pracownikom, dlatego warto znać konsekwencje niezgłoszenia pracy.

Za pracę nierejestrowaną grożą kary, ponieważ jest ona klasyfikowana jako uchylanie się od płacenia podatków. Może to również skutkować niewypłacaniem wynagrodzenia zgodnie z układami zbiorowymi pracy. Utrudnia także żądanie od pracodawcy niewypłaconego wynagrodzenia.

Niektórzy mogą postrzegać to jako opcję korzystną dla obu stron – pracodawca płaci niższą pensję, a pracownik otrzymuje wyższą pensję bez płacenia podatków. Pracownicy nie nabywają jednak ważnych praw pracowniczych, takich jak emerytura, zasiłek dla bezrobotnych, urlopy itp. Nie są także ubezpieczeni na wypadek nieszczęśliwego wypadku lub choroby.

Praca nierejestrowana ma wpływ na naród, ponieważ kraj ten otrzymuje mniejsze podatki na świadczenie usług publicznych i służenie obywatelom.

Rolą ASÍ jest promowanie interesów tworzących ją federacji, związków zawodowych i pracowników poprzez zapewnianie przywództwa poprzez koordynację polityk w obszarach zatrudnienia, spraw społecznych, edukacji, środowiska i rynku pracy.

Konfederacja składa się z 46 związków zawodowych pracowników ogólnodostępnych na rynku pracy. (Na przykład pracownicy biurowi i sprzedawcy detaliczni, marynarze, pracownicy budowlani i przemysłowi, elektrycy i różni inni przedstawiciele sektora prywatnego i części sektora publicznego.)

O ASÍ

Islandzkie prawo pracy

Islandzki rynek pracy

Sprawdź tę broszurę wydaną przez ASÍ (Islandzką Konfederację Pracy), aby dowiedzieć się więcej o swoich prawach pracowniczych na Islandii.